İKSV binasına bayılıyorum. Şişhane'deki bazı benzer yapılar gibi tarihi, klasik bir bina, güzelliğine laf yok. Ama bir de bu binanın sanata adanmışlığı var, işte bu bana bu mekanı daha çok sevdiren. Girişteki kafede kahve içmek de bilet almaya gitmek de keyif veriyor. Düşünüyorum da böyle bir yerde sanatla uğraşmayı, sanatın işim olmasını çok isterdim.
Başlıkta uzun adını gördüğünüz bu tiyatro oyununu işte bu alışılmış dışı, sıcak-samimi salonunda izledim İKSV'nin. Tek perde. Su gibi geçti. Müthiş bir oyunculuk. Esra Bezen Bilgin. Bu ismi daha çok duymak dileğiyle. Hayran olmamak mümkün değil.
Konu acıtan bir konu ama öyle güzel bir metin ( uyarlama, çeviri de çok iyi ) var ki hem düşündürüyor, hem eğlendiriyor. Milliyet Sanat Ocak sayısında bu oyuna da yer ayırmış, çok da iyi olmuş.
... Önce Bir Boşluk Oldu Kalp Gidince Ama Şimdi İyi...
